Page 21 - André Loor vertelt
P. 21

AndrÉ Loor verteLt...                                       INLEIDING












             boden heeft door voedselpakketten te sturen. Na de Tweede Wereldoor-
             log was de Stuyvesant het eerste koopvaardijschip dat vanuit Nederland
             naar Suriname voer. Toen het schip terugvoer naar Nederland, was het
             volgeladen met voedselpakketten voor familie en vreemden in het honger
             lijdende naoorlogse Nederland.                                                 in die tijd waS SpaanS geld in om-
                                                                                            loop, evenalS munten uit andere
                                                                                           landen. daar waS ecHter gebrek aan
             Op de oudste kaart van Suriname uit een historische Engelse atlas uit          waardoor Suiker een betaalmiddel
             1662 is Willoughbyland (Suriname) aangegeven met daarbinnen het ge-            bleef. ook caSSave en tabak waren
             bied rond Torarica, dat Specklewood Country oftewel Letterhoutland                    betaalmiddelen.
             genoemd is. Letterhout, met zijn fraaie, roodachtige kleur met zwarte
             aderen die op letters lijken, was zo'n waardevolle houtsoort dat het op 11
             december 1670 officieel als wettig betaalmiddel werd erkend. De koers: 3
             pond letterhout was gelijk aan 1 pond suiker. De landstreek Specklewood       de Synagoge te jodenSavanne werd
                                                                                              ook gebruikt alS gerecHtSHof.
             Country lag in de divisie Torarica.
             Een ander opmerkelijk feit rond Torarica is dat in deze plaats het oudste
             kerkgenootschap op Surinaamse bodem werd gevestigd, de Anglicaanse
             kerk. Toen deze kerk in 1957 aan de Hoogestraat haar 300-jarig bestaan in
             Suriname vierde, kreeg ik een kopie van een kerkarchiefstuk uit Londen
             te lezen waarop inderdaad de vestiging van een gemeente van deze kerk
             in 1657 te Torarica stond vermeld. Ook de Joden zullen een synagoge in
             Torarica gehad hebben, maar daar is niets over vastgelegd. Er is wel een
             joodse trouwakte uit 1644 boven water gekomen, maar het is niet dui-
             delijk van welke synagoge deze akte afkomstig is. Het is waarschijnlijk
             een akte uit de groep van Marshall, maar 100% zekerheid kan moeilijk
             gegeven worden. Wel staat vast dat de resten van de Beracha Ve Shalom
             synagoge te Jodensavanne uit 1685 die van de oudste synagoge op het                                          BRON: KONINKLIJK INSTITUUT VOOR TAAL-, LAND- EN VOLKENKUNDE (KITLV)
             westelijk halfrond zijn.
             Uitgaande van de exacte ligging op de oude kaarten, heeft een expeditie
 S Jodensavanne, 1832.  onder leiding van een medewerker van het Surinaams Museum in de ja-
 appelen klaargemaakt wordt, is de beroemde pom van de creolen ge-  ren zestig van de vorige eeuw, geprobeerd de resten van Torarica terug te
 worden). Verder hebben veel Joodse mannen kinderen verwekt met sla-  vinden. Hiervoor werd parallel aan de rivieroever een sleuf van honderd
 vinnen en deze hun familienaam gegeven, vandaar dat vele creolen een   meter lang en 1 meter breed uitgegraven. De vraag is natuurlijk waarom
 Joodse naam dragen. In die tijd gold dat alleen kinderen geboren uit een   er niets gevonden is, maar we weten hoe snel het tropisch oerwoud weer
 joodse moeder (moederlijn) tot een jood gerekend konden worden.   bezit neemt van menselijke bouwsels. Verder kan de rivierloop zich in 300   S Gouverneur Jurriaan François de
 De negerjoden waren op een gegeven moment zo groot in aantal, dat zij   jaar best hebben verplaatst; al is het met tien of twintig meter, je graaft er   Friderici, 1790-1802.
 hun eigen synagoge, genaamd Sewa, hadden. Het plein waar deze syna-  dan net naast. Het is opmerkelijk dat net zoiets is voorgevallen met het
 goge stond, was het Sewaplein, verklankt en tegenwoordig bekend als   zoeken naar Fort Buku. Bij de verovering van dit fort stond Jurriaan de   fort buku waS een groot fort van
 het Sivaplein. De negerjoden van de Sewagemeente werden ook als jo-  Friderici er vlakbij en hij heeft de locatie exact op de kaart aangegeven.   waaruit boni en zijn StrijderS aan-
                                                                                             vallen uitvoerden op plantageS.
 den gezien, hoewel ze niet uit een joodse moeder geboren waren.   Er zijn in de vorige eeuw, in de jaren zestig en als ik me niet vergis ook   in 1772 werd Het fort tijdenS een
 Het Sivaplein is ook bekend geworden omdat daar een monument, be-  in de jaren zeventig, zeker drie expedities geweest die ten doel hadden   aanval van de zwarte jagerS, een
 staande uit drie meisjes, is opgezet. Ik noem het Het Dankbaarheidsmo-  Fort Buku terug te vinden. De expedities stonden achtereenvolgens onder   groep van 300 Slaven aan wie de
 nument, omdat het een geschenk is van Nederland aan Suriname, ge-  leiding van de heer Wekker, de heer Bubberman en de heer Jansen, mijn-  vrijHeid  beloofd waS alS ze tegen
 maakt door de bekende beeldhouwer Marie Andriessen en in 1955 door   bouwkundig ingenieur bij de Suralco. Ze vonden geen spoor van het fort.   boni vocHten, vernietigd.
                                                                                               ze werden ook wel redi
 koningin Juliana onthuld. Het is een dankbetuiging voor de hulp die Suri-  In 2004 werden de resten - een aarden wal - ontdekt in het stroomgebied   moeSoe genoemd.
 S Specklewood Country  name tijdens de Tweede Wereldoorlog en ook daarna aan Nederland ge-  van de Cotticarivier.






 22                                                                                                                    23
   16   17   18   19   20   21   22   23   24